Endüstri Mirası Olarak Maden Mirası: Balya Madenlerine Yönelik Bir Araştırma
Mining Heritage as Industrial Heritage: A Study on Balya Mines
Özet Görüntüleme: 0
/ 
PDF İndirme: 0
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.18006819Anahtar Kelimeler:
Endüstri Miras, Maden Mirası, BalyaÖzet
Üretim teknolojisindeki gelişmelere ayak uyduramayarak işlevlerini yitiren endüstriyel miras eserleri kullanılmadığında âtıl duruma gelirler. İnşa edildikleri dönemdeki sosyal, kültürel, teknolojik, ekonomik yaşamın içinde şekillenen endüstriyel ve kültürel tarihe tanıklık eden bu eserler toplumların hafızasında önemli yere sahiptir. Endüstriyel mirasın ekonomik, sosyal ve kültürel kimliğin inşasındaki etkisi onun alt unsurlarından olan maden mirasına yönelik ilgiyi artırmıştır. Geçmişte yapılan madencilik faaliyeti ile ilgili toplumsal değerler maden mirası aracılığıyla temsil edilmektedir. Kullanım ömrünü tamamlayan maden mirası gibi endüstriyel varlıkların yeniden işlevlendirilerek korunması kültürel mirasın sürdürülebilirliği için önemlidir. Endüstriyel miras eserlerinin korunarak gelecek nesillere ulaştırılması son zamanlarda yerli ve yabancı araştırmalarda üzerinde durulan önemli konular arasında yer almaktadır. Bu çalışmada ülkedeki maden mirası varlıkları açısından tarihi en eski olan ve Osmanlılarda ilk maden ihracatının yapıldığı Balya ilçesi madenlerinin maden mirası kapsamında korunmasını değerlendirmektedir.
Referanslar
Arslan, İ. (2010). Tanzimat’tan cumhuriyet’e bir maden şehri: Balya (1839–1923). International Journal of Social Science, 3-2, p. 41-54.
Baştürk, A. ve Aydoğan, M. S. (2021). Balya (Balıkesir, KB Türkiye) bölgesindeki flotasyon ve izabe atıklarında jeoistatistiksel parametreler kullanarak modelleme ve kaynak hesabına örnek bir çalışma. Türkiye Jeoloji Bülteni, Sayı 65, ss. 53-78.
Blockley, M. (1999) A case study of Ironbridge gorge. Managing Historic Sites And Buildings: Reconciling, Presentation and Preservation, ed. G. Chitty, Routledge, Londra, New York, s. 142-152.
Bazazzadeh, H., Nadolny, A., Attarıan, K., Najar, B. S. ve Safaeı, S. S. H. (2022). Evaluatıngtheattrıbute of ındustrıal herıtage ın urban context on natural movement dıstrıbutıon. The case study of dezfulcıty. Internatıonal Journal of Conservatıon Scıence. 13 (2), 579-592.
Bülbül, İ. (2010). Balya-Karaaydın maden şirketi işçileri (1901-1922). Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 13 Sayı 24, ss.227-240.
Ćurčić, N..Garaça, V., Vukosav, S. and Bradic, M. (2015). Regeneratıon of ındustrıal herıtage ın terms of sustaınable tourısm development. Internatıonal Scıentıfıc Conference Geobalcanıca, 5(7), 471-479.
Demirbulat, Ö. G. ve Saatci, G. (2020). Endüstriyel miras turizmi üzerine Zonguldak ili özelinde bir değerlendirme. Journal of Global Tourism and Technology Research, 1(1): 35-49.
Görücü, E. (2022). Balya madenleri Osmanlı dönemi 1. Balyalılar Bağımsız Aktüel Magazin Yorum Dergisi, 7(22), 3-10.
Güneş, G. (2014.) Maden ve taş ocakları örneğinde endüstri mirasının korunması ve yeniden kullanımı. Ulusal Mermer ve Taş Ocakları Onarım Teknikleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Süleyman Demirel Üniversitesi, 18-20 Eylül 2014, Isparta, 324-334.
Karapınar, N. (2011). Maden atıklarının sınıflandırılması. Atık Yönetimi Sempozyumu, 16-21 Nisan 2011, Antalya.
Kariptaş, F. S. (2019). Endüstriyel miras kavramı çerçevesinde endüstri yapılarının yeniden işlevlendirilmesi ve elektrik santralleri örneği üzerinden analizi. Yayımlanmamış doktora tezi. İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi.
Köksal, T.G. (2005). İstanbul’daki endüstri mirası için koruma ve yeniden kullanım önerileri. Yayımlanmamış doktora tezi. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Lowenthal, D. (1997). The heritage crusade and the spoils of history. Cambridge: Cambridge Uniiersity Press
Mazlum B., Karataş A. ve Şahin S. (2024). Endüstriyel miras turizmi. Örnek Olaylarla Alternatif Turizm, Dağdeviren Ayhan, Editör, Detay Yayıncılık, ss.182-203.
Trınder, B. (1980). Ironbridge: Industrial archaeology in England, Archaeology, vol. 33, No. 1, s. 44-52.
Trinder, B., Föhl, A. vd. (1992). Blackwell’s encyclopedia of ındustrial archaeology, Oxford, England.
Oakley, P. (2016). A permanent state of decay: contrived dereliction at heritage mining sites. In Reanimating Industrial Spaces, edited by H. Orange, 49–71. London and New York: Routledge.
Pozo, P. B. D. (2016). Urban renewal, ındustrial heritage and tourism: A process with some success ın aviles. Boletin de la Asociacion de GeografosEspanoles, 72, 285–304.
https-1://https://ticcih.org/about/about-ticcih/dublin-principles/20.07.2025.
https-2://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr/20.06.2025
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2025 Ases Ulusal Sosyal Bilimler Dergisi
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
