JURGEN HABERMAS’TA KAMUSAL ALAN VE SOSYAL MEDYA KAVRAMLARI ÜZERİNE

Özet

Özet

Frankfurt Okulu’nun ilk kuşak temsilcileri, bireyin totaliter rejimlerin tahakkümü altında hapsolmasını yoğun bir şekilde eleştirmişler ancak ortaya bir çare de koymamışlardır. Öte yandan Okul’un ikinci kuşak düşünürlerinden olan Jürgen Habermas, 1962’de yayımladığı Kamusallığın Yapısal Dönüşümü’nde ilk kuşağa kıyasla meseleye daha iyimser yaklaşmıştır. Okul’un ikinci kuşak düşünürlerinin farklı disiplinlere dair kavramsallaştırmalarını Eleştirel sosyal teori adı altında sentezlemeye çalıştığı kitapta ayrıca Aydınlanma, kavramını ele alır. Ona göre Aydınlanma, tamamlanmamış bir teoridir ve zamanla modern toplumlar için araçsal bir rasyonalite‘ye dönüşmüştür. Habermas, bu çalışmasında ayrıca bir zamanlar asistanlığını yaptığı Adorno’nun kamusal alan kavramını ele alır ve sosyal medyanın yeni bir kamusal alan olarak tanımlanmasını önerir. Ardından meseleyi İletişimsel Teori ve yeni sosyal medya yaklaşımları bağlamında genişçe tartışır. Bu çalışmada doküman analizi yöntemiyle yazarın gerek adı geçen kitapta gerekse başka eserlerinde kamusal alan ve sosyal medya kavramlarına dair görüşleri ortaya konacaktır.

Anahtar Kelimeler: Frankfurt Okulu, Jurgen Habermas, kamusal alan, sosyal medya.

Abstract

The first generation representatives of the Frankfurt School heavily criticized the individual being trapped under the domination of totalitarian regimes, but they did not offer a solution. On the other hand, Jürgen Habermas, one of the second generation thinkers of the School, approached the issue more optimistically compared to the first generation in The Structural Transformation of the Public Sphere, which he published in 1962. In the book, in which he tried to synthesize the conceptualizations of the second generation thinkers of the School regarding different disciplines under the name of Critical Social Theory, he also addressed the concept of Enlightenment. According to him, Enlightenment is an incomplete theory and has turned into an instrumental rationality for modern societies over time. In this work, Habermas also addresses the concept of public sphere by Adorno, for whom he was once an assistant, and suggests that social media be defined as a new public sphere. Then, he discusses the issue extensively in the context of Communicative Theory and new social media approaches. In this study, the author’s views on the concepts of public sphere and social media, both in the aforementioned book and in his other works, will be revealed through document analysis.

Key Woeds: Frankfurt School, Jurgen Habermas, public sphere, social media.